Polski film dokumentalny z 2010 roku zrealizowany przez Artura Żmijewskiego.Opowiada o rytuałach towarzyszących żałobie narodowej po katastrofie polskiego Tu-154 w Smoleńsku.Koncentruje się na spontanicznych zachowaniach ludzi gromadzących się na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie.Zawiera również wypowiedzi mieszkańców okolic lotniska Smoleńsk-Siewiernyj,na którym doszło do katastrofy.Do ważnych wątków filmu należą teorie spiskowe tworzone na temat katastrofy oraz konflikt o krzyż pod Pałacem Prezydenckim.Polska premiera filmu odbyła się 17 grudnia 2010 w warszawskiej Zachęcie,wcześniej wyświetlano go na 23 Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych IDFA w Amsterdamie oraz na 29 Biennale w São Paulo.9 kwietnia 2011 film został wyemitowany w TVP2.Przez Tadeusza Sobolewskiego film został uznany za"kontrpropozycję wobec Solidarnych 2010",recenzent chwalił też film za chłodne,zdystansowane spojrzenie.Z kolei Piotr Kosiewski,recenzujący film w"Tygodniku Powszechnym",chwalił artystę za oddanie głosu ludziom"z ulicy" i za to,że"pominął
to,co wielokrotnie można było zobaczyć na ekranach telewizorów i co
stało się symbolami dla obu stron konfliktu".W"Raporcie o stanie Rzeczypospolitej",przyjętym uchwałą Rady Politycznej Prawa i Sprawiedliwości w styczniu 2011 r.Katastrofa została nazwana przykładem"apoteozy III RP".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz