Polski film z 1983 r.w reżyserii Wojciecha Wójcika.
Obsada
Akcja filmu dzieje się latem 1978 roku.Główny bohater filmu Piotr jest mistrzem wschodnich sztuk walki i zarazem artystą plastykiem.Wraz z przyjacielem Michałem przybywa z Warszawy do mazurskiej wsi(realnie jest to miejscowość Stare Juchy),by namalować fresk w pobliskiej świątyni(stanowi ją Kaplica Najświętszej Marii Panny w Studzienicznej).Wkrótce dołącza do nich też dziewczyna Piotra,Dorota.Praca połączona z pobytem wakacyjną porą w turystycznym regionie wydaje się być sielankowymi okolicznościami,jednak przybysze od początku popadają w konflikt z miejscową szajką kłusowników i chuliganów,którym przewodzi Roman.Żadna ze stron nie zamierza ustąpić w zaognionej sytuacji,a pierwszoplanowe role odgrywają: herszt bandy,Roman,mający za sobą pobyt w zakładzie karnym oraz nieugięty i pryncypialny Piotr,kierujący się zasadami i umiejętnościami wyniesionymi ze sztuk walk.Poboczną,aczkolwiek istotną rolę w rozwoju akcji odgrywa tajemnicza postać„Kapitana”,będącego stryjem Romana,który był komendantem w rejonie Augustowa podczas II wojny światowej,a po niej walczył jako leśny w partyzantce antykomunistycznej.Jego brat,a ojciec Romana,także był partyzantem,lecz zmarł w więzieniu komunistycznym,zaś w tym czasie na matce Romana partyzanci wykonali wyrok śmierci jako karę za kontakty z miejscowym szefem UBP.Wobec tego stryj wychowywał Romana,a ten po wyjeździe do Warszawy wszedł na drogę przestępczą,wskutek czego odsiadywał wyroki 1,5 roku i 3 lat więzienia.W czasie akcji filmu„Kapitan”wiedzie marny żywot próbując jednocześnie pomóc Romanowi i odwieść go ze złej drogi przestępstw i chuligaństwa.W związku z agresją bandy Romana wymierzoną w stronę przybyłych przyjaciół-malarzy,napięcie pomiędzy stronami narasta(w międzyczasie banda zatapia w jeziorze auto przyjaciół wraz z nim tonie pies Bobo) i prowadzi niechybnie do ostatecznej rozgrywki w dniu planowanego odjazdu przyjaciół z miasteczka.W finalnej scenie najpierw„Kapitan”wymusza na Romanie uwolnienie Piotra(usiłując powstrzymać obu rywali przed zgubną konfrontacją),po czym Piotr zabija Romana ciosem karate,a w rewanżu zdający sobie z tego sprawę„Kapitan”zabija Piotra strzałem z broni palnej.Niemal cała fabuła filmu przedstawia okres,w którym akcja rozgrywa się na Mazurach.Wyjątkiem od tego jest pierwsza scena,w której Dorota śpiąc z Michałem w łóżku,budzi się w nocy z koszmaru.W ich pokoju na ścianie widnieje duża podobizna Piotra,zaś obok jego zdjęcie z czarną szarfą.Scenę należy uznać za czas następczy po właściwiej akcji filmu oraz przyjąć,że po śmierci Piotra,Michał i Dorota zostali parą.
Ciekawostki
Plenery
Obsada
- Edward Żentara Piotr R.
- Michał Anioł Michał Szczerbic
- Dorota Kamińska Dorota,żona Piotra
- Zbigniew Buczkowski Roman Ścipura
- Jerzy Trela"Kapitan",stryj Romana,były partyzant AK
- Piotr Grabowski"Gruby"
- Zdzisław Rychter"Duda"
- Stanisław Pąk"Szwagier"
- Zbigniew Ptak chłopak pomagający szajce Romana
- Halina Buyno-Łoza Leżanowagospodyni proboszcza
- Bernard Ładysz proboszcz
- Arnold Pujsza wikary
- Franciszek Trzeciak sierżant MO
- Monika Braun dziewczyna upokorzona przez Romana przy autobusie
- Barbara Chmielewska kelnerka w barze
Akcja filmu dzieje się latem 1978 roku.Główny bohater filmu Piotr jest mistrzem wschodnich sztuk walki i zarazem artystą plastykiem.Wraz z przyjacielem Michałem przybywa z Warszawy do mazurskiej wsi(realnie jest to miejscowość Stare Juchy),by namalować fresk w pobliskiej świątyni(stanowi ją Kaplica Najświętszej Marii Panny w Studzienicznej).Wkrótce dołącza do nich też dziewczyna Piotra,Dorota.Praca połączona z pobytem wakacyjną porą w turystycznym regionie wydaje się być sielankowymi okolicznościami,jednak przybysze od początku popadają w konflikt z miejscową szajką kłusowników i chuliganów,którym przewodzi Roman.Żadna ze stron nie zamierza ustąpić w zaognionej sytuacji,a pierwszoplanowe role odgrywają: herszt bandy,Roman,mający za sobą pobyt w zakładzie karnym oraz nieugięty i pryncypialny Piotr,kierujący się zasadami i umiejętnościami wyniesionymi ze sztuk walk.Poboczną,aczkolwiek istotną rolę w rozwoju akcji odgrywa tajemnicza postać„Kapitana”,będącego stryjem Romana,który był komendantem w rejonie Augustowa podczas II wojny światowej,a po niej walczył jako leśny w partyzantce antykomunistycznej.Jego brat,a ojciec Romana,także był partyzantem,lecz zmarł w więzieniu komunistycznym,zaś w tym czasie na matce Romana partyzanci wykonali wyrok śmierci jako karę za kontakty z miejscowym szefem UBP.Wobec tego stryj wychowywał Romana,a ten po wyjeździe do Warszawy wszedł na drogę przestępczą,wskutek czego odsiadywał wyroki 1,5 roku i 3 lat więzienia.W czasie akcji filmu„Kapitan”wiedzie marny żywot próbując jednocześnie pomóc Romanowi i odwieść go ze złej drogi przestępstw i chuligaństwa.W związku z agresją bandy Romana wymierzoną w stronę przybyłych przyjaciół-malarzy,napięcie pomiędzy stronami narasta(w międzyczasie banda zatapia w jeziorze auto przyjaciół wraz z nim tonie pies Bobo) i prowadzi niechybnie do ostatecznej rozgrywki w dniu planowanego odjazdu przyjaciół z miasteczka.W finalnej scenie najpierw„Kapitan”wymusza na Romanie uwolnienie Piotra(usiłując powstrzymać obu rywali przed zgubną konfrontacją),po czym Piotr zabija Romana ciosem karate,a w rewanżu zdający sobie z tego sprawę„Kapitan”zabija Piotra strzałem z broni palnej.Niemal cała fabuła filmu przedstawia okres,w którym akcja rozgrywa się na Mazurach.Wyjątkiem od tego jest pierwsza scena,w której Dorota śpiąc z Michałem w łóżku,budzi się w nocy z koszmaru.W ich pokoju na ścianie widnieje duża podobizna Piotra,zaś obok jego zdjęcie z czarną szarfą.Scenę należy uznać za czas następczy po właściwiej akcji filmu oraz przyjąć,że po śmierci Piotra,Michał i Dorota zostali parą.
Ciekawostki
- Podczas realizacji film nosił roboczy tytuł„Drzazgi”.Ostatecznie tuż przed premierą ze względów marketingowych zmieniono go na„Karate po polsku”(nastała wówczas duża popularność filmów o sztukach walki w Polsce)
- W opisach filmu Dorota bywa określana jako dziewczyna Piotra,lecz w rozmowie z gospodynią Leżanową,Michał określą ją jako żonę Piotra
- W scenie odpustu wykorzystano utwór"Zabawa w stylu folk"Krzysztofa Krawczyka
- W scenie biesiady nad jeziorem Roman śpiewa balladę o słowach:
Cyganka karty zna,a w kartach droga zła.W tych kartach droga zła,więzienny gmach.Znajomy szary mur,ostatnia stacja ma.Za młode życie me więzienny łach. Centralne,tam czeka na mnie siwy koc.Centralne,twe okna płoną długo w noc.Centralne,bezsennych marzeń cały rój.Ja w murach twych straciłem młodość,talent swój. Kochana moja wiem,już nie spotkamy się.Rozstajne drogi Nam sądzone dwie.Widzenia w piątki są,więc do widzenia.Padają gorzkie łzy rodziny twej.
Ta ballada jest tłumaczeniem rosyjskiej piosenki więziennej"Taganka"(Таганка).
Plenery
- Studzieniczna(część administracyjna Augustowa)
- Stare Juchy m.in.posterunek milicji obywatelskiej(informuje o tym autentyczna tablica na budynku),bar"Palinocka"
- 1986 r.Edward Żentara Złoty Ekran(przyznawany przez pismo"Ekran")
- 1983 r.Wojciech Wójcik San Sebastian(MFF),nagroda FIPRESCI
- 1987 r.Edward Żentara Nagroda im.Zbyszka Cybulskiego
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz